to dwa budynki o funkcji mieszkalnej wielorodzinnej i usługowej uzupełniające istniejącą zabudowę pierzejową ulic J.H. Dąbrowskiego oraz Mansfelda na poznańskich Jeżycach. Konieczność uzupełnienia braków w tkance miejskiej zaowocowała układem urbanistycznym o zwartej zabudowie wzdłuż dróg publicznych, rozdzielonej przestronnym prywatnym dziedzińcem z zielenią urządzoną w centralnej części działki.

W celu właściwego wpisania projektowanej zabudowy w szczególny kontekst miejsca, wysokość projektowanych budynków oraz geometrię dachów dostosowano do istniejących na działkach sąsiednich kubatur. Wertykalny podział materiałowy zmienia optycznie proporcje bryły, nawiązując do mniejszej szerokości historycznych parceli.

Elewacja frontowa wzdłuż ul. Dąbrowskiego stanowi najbardziej reprezentacyjną fasadę całego założenia. Jej bezpośrednie sąsiedztwo stanowią secesyjne kamienice z początku XX w., współczesna zabudowa uzupełniająca oraz przeciwległy modernistyczny pawilon handlowy.

Inspiracją dla wprowadzonych w projekcie okładzin były okoliczne rozwiązania materiałowe, w szczególności gruboziarniste szlachetne tynki mineralne, czerwona i brunatna cegła ceramiczna w wielu wątkach oraz  powszechnie występujący w stylu secesyjnym oliwkowy odcień, który zastosowano dla zaakcentowania strefy parteru.  

W głębi założenia zaproponowano elewacje o prostszej formie z wykorzystaniem tynków o różnych strukturach i podkreśleniem podziałów okiennych. Forma i kolorystyka elementów wykończenia nawiązuje do elewacji frontowej budynku.